Wachten in openbare ruimtes is voor mij een mooi tijdverdrijf om lopende garderobes te zien. Ik bekijk daar wat ik zoal zie lans komen aan kleurencombinaties in de kleding. Kort geleden verbleef ik in de grote hal van de VU universiteit, mannen en vrouwen van alle leeftijden. Ik beschrijf aan de hand van twee verschijningen hoe het die dag op mij overkwam.
Inhoudsopgave
Verschijning 1
Mij viel een vrouw op van middelbare leeftijd, iets te zwaar en met een felle kleurencombinatie. Ze had een roze trui aan, echt dat pink en een omslagdoek in helder rood. Ik vond het ronduit vloeken.
Verschijning 2
Even later zie ik een vrouw met een turkooise trui met daarbij een licht groene sjaal, dat groen neigde een beetje naar geel.
Vergelijking van onlogische combinaties
Het boeit mij om deze creaties te zien. De eerste kleurencombinatie zou ik niemand aanraden, maar wie het wil moet gewoon zijn gang gaan. De tweede combinatie zou ik zelf niet bedenken en fascineerde me. En wel met deze reden, het is de rand opzoeken van combinatie die nog net wel gaan. De eerste daarentegen gaat naar mijn inzicht te ver.
Laten we nog eens kijken naar die eerste dame, pink-roze met helderrood. Zo’n 40 jaar geleden was het niet toelaatbaar dat je roze en rood samen droeg. Dat waren van die ongeschreven spelregels die je niet durfde te doorbreken. Eigenlijk vind ik roze en rood wel mooi, mits in goede nuances.
Het duurde echter jaren voor ik van het ‘complex’ af was dat het niet zou mogen. Ik draag nu gerust een helder rode trui, en heb in mijn haar een zacht roze haarspeld, die weer afsteekt bij mijn donkergrijze haar. Dat licht roze is wel te combineren met rood en bovendien zit het een stuk op afstand van de trui.
De tweede combinatie, waar turkoois als een blauwachtige kleur de hoofdrol speelt, daar schemert heel licht iets van groen doorheen. Het geel erbij van de sjaal, die ze zo heel nonchalant droeg, heeft wel enige verbinding met dat ‘onzichtbare’ groen. De kleuren turkoois en geel steken niet echt af, maar ze bijten elkaar ook niet. Je ziet een zekere spanning in die combinatie, maar een spanning die aandacht trekt en geen afkeer opwekt.
Wat is dat vloeken van kleuren
Het disharmoniëren van kleuren heeft voornamelijk te maken met de ondertonen van de kleur. Die zie je niet direct, het vraagt een bepaalde blik om ergens doorheen te kijken. Ik zou zeggen, het doet pijn aan je ogen als de verschil in kleuren schreeuwend overkomt. Uiteraard blijven opvattingen hierover persoonlijk. Aangezien mij het onderwerp regelmatig bezig houdt, wil ik graag deze kleuren avonturen van onderweg met je delen.
Wat steek ik hiervan op.
Al een tijdje speel ik zelf ook met de grenzen van kleurencombinaties. Neem bijvoorbeeld groen en blauw. Dat was in een vroeger tijdperk ook ‘verboden’ en nu geniet ik ervan. Daarbij kijk ik wel eens af bij de schilderkunst, want die permitteren zich heel wat combinaties die ik in kleding nog niet gezien heb. Op schilderijen doen al die mengelingen van kleuren mooi aan, dus wat is bruikbaar in mijn garderobe? Ik probeer zo ideeën van het ene terrein naar het andere te brengen.
Rekening houden met seizoentype
Binnen je kleurentype kun je spannende combinaties creëren. Vooral voor die mensen die zelf een combinatietype zijn, zoals het lente-zomertype en het herfst-wintertype.
Als alles precies past en haarfijn op elkaar is afgestemd, let op ‘haar’fijn, loop je het risico van een vertoning van te netjes of saaiheid brengt. Laat je eens uitdagen om te kijken waar het net even anders kan, combinaties die je niet logisch vind of zelfs praktisch gezien goed uitkomen. Ik wijk graag af van de perfectie voor iets meer verrassing.
Een leuk roze jasje dat ik draag, daarbij is een rode lippenstift heel vrolijk. Omgekeerd zou ik dat niet doen, bij een rood jasje is roze lippenstift een beetje flauw. Een roze jasje en roze lippenstift wordt een beetje braaf.
Natuurlijk spelen haarkleur en huidtint ook mee, ik zie voorbijgangers in een flits. Andere mensen fotograferen en toestemming vragen is ondoenlijk, dus gebruik je eigen fantasie als je dit leest. Inspireer jezelf door ook eens om je heen te kijken, wat trekt jouw aandacht of welke opmerkingen hoor je soms aan over je eigen uiterlijk?
Je lievelingskleur
Je bent dol op hard paars en het zit niet in je kleurenwaaier? Ik maakte iets dergelijks eens mee om een cursus en de betreffende cursist moest er wel een traan om laten, ik was getuige van een klein drama. Maar is dat wel zo’n ramp? Gebruik je kleurenwaaier als ondersteuning, het is geen schoolrapport. En heb je wel de juiste kleurenwaaier?
Verhalen van klanten
Kleine wanhoopsverhalen van een vrouw die een winterjas ziet in de winkel in haar kleur blauw, maar niet in haar maat. De juiste maat die wel aanwezig is, is middelbruin, en dat is voor een heel andere seizoenstype. Blauw is goed voor een zomertype. Middelbruin staat het lentetype mooi.
Zo bereiken mij regelmatig klanten met vragen over kleurenkeuzes. Onlangs nog een familielid die een prachtige groen wollen jas had gekocht voor een forse prijs. Deze jas ging na korte tijd erg pillen en in de winkel verleenden ze alle service om de jas terug te nemen. Maar was er dan nog een betere jas in die kleur en warme stof? Best sneu als je daar dan afstand van zou moeten doen. Wat is het een of het andere je waard?
Wat zijn jouw grenzen?
We leven in een luxe als we precies onze kleur in de garderobe hebben. Ontbreekt hier en daar iets in die wensen, dan combineer je dat met een ander kledingstuk waar jouw kleur wel in zit. Daarbij heb je dan vanzelf al de grenzen opgezocht van wat nog net wel kan of niet. Wat vertelt jou de spiegel, bij goed daglicht en hoe voel je je daarbij?
